The decision to allow an athlete to return-to-sport (RTS) after an injury is complex and multifaceted. Clinicians must weigh various factors, such as the athlete's physical and psychological readiness, medical clearance and individual preferences. Understanding decision-making theories and sharing decisions among interdisciplinary staff of clinicians and coaches can help improve effectiveness and reproducibility of the RTS. Risk-based Definition. In sports medicine, a framework is a model that focuses on the most relevant aspects of successful and consistent health and performance outcomes. In a sense, this can be viewed as a simplification of the entire complicated scenario, encompassing all essential aspects required for recovery from a specific injury. One of the crucial components in constructing a relevant rehabilitation protocol is a risk-based decision-making approach. This approach is designed to aid decision-makers in determining when an athlete is prepared to initiate sport and/or team training outside the clinical environment. This kind of framework takes into account two primary components: (1) the risk assessment outcome and (2) the decision-maker's risk tolerance: Risk assessment outcome involves evaluating the potential risks associated with the athlete's RTS, for example the re-injury rate or potential chronic weaknesses and functional disorders. This evaluation should consider the athlete's healing progress, psychological readiness and most importantly: the balance between functional abilities and disabilities. Risk tolerance refers to the willingness to accept a certain level of risk, which could be influenced by factors, including economic, social and team conditions, athlete’s preferences and the potential consequences of returning to sport too early and/or physically unprepared. By comparing the results of the risk assessment to the decision-maker's risk tolerance, the framework based on the aforementioned model assists in guiding the decision-making process for returning to sports in a more structured manner. This can be viewed as a straightforward equation in which practitioners of rehabilitaiton establish idealised criteria and, by employing standardised testing methods, assess whether the objective outcomes align with these criteria. ■ Visual of the risk protection equation. □ Reduction of the prevalence of RTS risk should be based on standardised testing protocol based on available resources and information to give maximally objective reference point for clear and fast decision making within the group of collaborating doctors, physios, trainers and coaches. □ Standardisation testing outcomes creates the baseline, which should be enhanced by the current level of protocol completion, especially in means of performance training and tolerance to sport-specific expositions of high-intensity and unpredictable movement, which are often beyond the scope of objective measurements. Establishing a Baseline. Revisiting the most evident truths is a valuable practice, particularly in the rapidly evolving landscape of information and the development of innovative, technology-driven solutions in sports rehabilitation. One such truth to emphasize is that the primary focus of a successful RTS is to restore the pre-injury performance levels of an injured athlete. To achieve this, it is essential to establish a performance baseline for monitoring the progress of sports rehabilitation. However, creating an objective and replicable baseline is challenging because of the lack of precise guidelines and confusion regarding the timing, frequency and form of tests implementation. This picture can be furthermore distorted by the daily fluctuations in physiological and performance profiles. To illustrate concerns with the baseline setting, let’s point to the limb symmetry index (LSI). Although a 90% side-to-side difference within LSI threshold is commonly used, little scientific evidence supports this parameter and even achieving full symmetry does not necessarily indicate a level of fitness sufficient for safe participation in high-performance sport. Additionally, it is questionable whether the uninvolved side can be used as a benchmark when pre-injury data is not available. Consequently, defining a baseline measure for comparison remains a challenge. To overcome this problem it is popular to use the batteries of diverse tests that give a more direct insight into different qualities of biomechanics and values of dynamic motoric functions and imbalances. If a particular assessment reveals performance that falls short of an established standard – conceptualised both ideal and safe – it has the potential to point at specific motor function deficit. This deficit can be then targeted through corrective exercises as integral part of integrative methods of performance training. ■ Visual of the acknowledged aspects of comprehensive assessment that underlie the typical return-to-sport rationale and is documented throughout the rehabilitation process for an athlete, using our example of an anterior cruciate ligament reconstruction (ACLR) protocol. The optimal quantity of tests for assessing an athlete's condition may differ depending on the situation. Utilizing an inadequate number of tests could potentially compromise the clinician's ability to obtain a full understanding of the injured athlete's profile. Conversely, conducting an excessive number of tests might introduce greater error, i.e. paralysis by analysis and decreased performance resulting from fatigue or diminished motivation and consume additional resources, i.e. personnel, time, equipment. At present, there is no definitive guidance on the ideal combination or number of tests that would offer the most valuable insight into an athlete's preparedness for return to sport (RTS). Bounded Rationality. To understand how decisions may deviate from optimal outcomes due to limitations in information, time or processing capacity, medical and coaching staff members should be familiar with the theory of bounded rationality. It explains how humans take cognitive shortcuts and make decisions within the limitations imposed by the environment, abilities, information and the (overreaching) sporting goal. Simplification through heuristics can be helpful for clinicians to make efficient judgments without consuming too much time or processing capacity, especially when dealing with insufficient or overly complicated information. However, heuristics can also lead to deviations from rational decisions if not used carefully. Decision-making is often limited by factors of cognitive capacity, time constraints and incomplete information. Clinicians often face time pressures to make decisions about when athletes are ready to RTS and may lack access to all the relevant information about the athlete's holistic state of health and performance. Bounded rationality can help clinicians be more aware of their potential biases and can encourage them to seek out additional information or perspectives to make better decisions. It also highlights the importance of using evidence-based guidelines and standardised tests to help mitigate the impact of cognitive biases on decision-making. Shared Decision-Making. To address the challenges mentioned above, it is recommended to implement the ‘best practice of medicine’, which is shared decision-making. This approach involves partnership that should be settled between the athlete, clinicians, trainers and other stakeholders in the sports organisation and/or team. In this outlook, each stakeholder brings unique perspectives and concerns, making it essential to consider different viewpoints for a comprehensive decision of RTS. Shared decision-making ensures that decisions are well-informed, consider individual preferences and minimise discrepancies due to conflicting interests. Imagination of an athlete in action transcending limitations imposed by past injuries. Take-Home Message: Current research on RTS decision-making is limited and primarily focuses on biological and medical factors. Future research should explore decision-making theories, heuristics and biases in sports medicine practice. Additionally, as sports technology advances and provides an increasing amount of data, there is a need to develop tools, such as statistical models and artificial intelligence algorithms, to aid clinicians in processing information and making better decisions. The proposed risk-based framework aims to provide a systematic and objective approach for clinicians to improve the decision-making process in return to sport. By selecting appropriate tests, understanding decision-making theories, and employing shared decision-making, clinicians can enhance the quality of their decisions. Recommender Reading: Yung KK. A Framework for Clinicians to Improve the Decision-Making Process in Return to Sport. Sports Medicine OPEN (2022). King E at al. Biomechanical but Not Strength or Performance Measures Differentiate Male Athletes Who Experience ACL Reinjury on Return to Level 1 Sports. American Journal of Sports Medicine (2021). Wiggins AJ et al. Risk of Secondary Injury in Younger Athletes After Anterior Cruciate Ligament Reconstruction: A Systematic Review and Meta-Analysis. American Journal of Sports Medicine (2016). Enrich the Conversation. Respond to the ideas raised in this text by writing to me@pawelkrotki.com.

The concept of 'desirable difficulty' in performance training is a vital approach for achieving long-lasting results. Current research uncovers the secret of mastering skill acquisition in sports and offers an understanding of the principles for effectively implementing difficulty in various training contexts. Challenging the Learner. Desirable difficulty refers to training conditions that stretch the learner's comfort zone and require more effort but ultimately lead to better retention and transfer of skills. This concept is based on the premise that easy, repetitive practice may not be the best way to achieve long-lasting learning outcomes. Desirable difficulty, in general, requires a coach to practice various skills in a mixed order, rather than focusing on each skill separately through blocked practice. This means that instead of practicing one skill repeatedly in a row, the trainee would alternate between different skills in a prescribed order or randomly. By switching between these skills during the practice session, players face a more challenging and engaging training experience, which ultimately leads to better retention and improved performance outcomes. ■ Visual of various session perspectives with different order strategies for skill training blocks. The schema provides simple examples of adjusting the session complexity based on skill difficulty levels, tailored to the individual performer's abilities to learn effectively from the challenges presented. □ The letters represent abstract tasks that make up the complete skill set of an athlete, with letter 'A' being the simplest and progressing in different difficulty characteristics of movement as the alphabet advances. Implementation Guidelines. The following principles have been identified as effective strategies to introduce desirable difficulty in training for high-performance and skill development: It is essential to note that the following rules are primarily applicable to skill training in sporting contexts and should not be directly replicated for the purpose of strength and power development in the gym environment, which – by nature – tends to be more repetitive, more predictable and much less varied as skill-oriented exercise. Variable Practice: It’s a technique that involves mixing different types of practice tasks or content, rather than focusing on one type of task or content at a time. Research shows that adding variability can lead to better retention and transfer of skills in both perceptual-motor and cognitive domains. Although it may initially seem counterintuitive and less efficient than blocked practice, variable practice has been consistently shown to benefit learning by mimicking real-world situations that require the integration and application of multiple skills. Distributed Pracite: Spacing practice sessions over time, rather than massing them together, leads to better long-term retention and performance. Incorporating delays between learning and retrieval attempts can enhance long-term retention by making the learner work harder to recall the information. The repetition of motoric skills serves a similar purpose to mnemonic techniques (flashcards), as it adds an additional layer of automation to the particular movement behaviour with each set of reps. Testing Blocks: Retrieving information from memory through testing or self-quizzing can promote long-term retention more effectively than passive review. Furthermore, spacing out practice sessions and revisiting material after a period of time can lead to a more robust understanding of the content. This effect encourages learners to actively engage with the movement tasks and reinforces the neural pathways required for recalling the information later on. Delayed Feedback: Immediate feedback during training can lead to dependency and hinder the development of self-assessment skills. Research suggests that delaying feedback and encouraging self-evaluation before providing feedback can help learners become more self-reliant and adaptive. This approach not only increases the difficulty of training but also fosters the development of self-evaluation and self-correction skills, which are essential for success in real-world situations. Training Under Pressure: In directly competitive sports, athletes often encounter high-pressure situations. Studies have shown that incorporating pressure into training can help learners become better prepared to perform under challenging conditions. By simulating sports-specific scenarios and incorporating elements of pressure, training programs can foster the development of coping strategies and build resilience in the face of adversity. ■ Visual representation of diverse microcycle perspectives, emphasizing the different stages of increasing different levels of training difficulty, based on the principles outlined in the article. Measure of Difficultness. Measuring of optimal level of difficulty can be a challenging task, as it requires finding the correct balance between the difficulty of a task and the learner's ability to benefit from it. Based on current scientific knowledge, a few key indicators can be used to assess the effectiveness of desirable difficulty in training: The rate of errors made by the learner during practice can be monitored. A moderate level of errors indicates that the task is challenging enough to stimulate learning without being too overwhelming. Measuring the retention and transfer of skills over time can provide insights into the long-term effectiveness of training strategies that incorporate desirable difficulty. Assessing the learner's level of engagement and motivation during training can also serve as an indicator of desirable difficulty, as more challenging tasks tend to keep learners engaged and motivated to improve. Imagination of athlete's struggle to comprehend sports-specific tasks in the learning process. Practical Commentary. Desirable difficulty in training and skill acquisition is an evidence-based approach that can lead to long-lasting learning outcomes. By incorporating principles such as testing, spacing, interleaving, delayed feedback, and training under pressure, learners can develop skills that are better retained and more easily transferred to contextual situations of sport. There is no one-size-fits-all approach to implementing desirably difficult training. The optimal balance of difficulty in practice conditions depends on the specific skills being learned, the context in which they are practiced, the instructors and the learners. It is important to gradually introduce challenging elements into the training, ensuring that learners experience a balance of success and difficulty. Implementing desirably difficult training requires careful consideration of the skills being learned and the specific needs of the learners, but when done correctly, it can result in significant improvements in performance and adaptability. Recommended Reading. Ericsson KA et al. The Cambridge Handbook of Expertise and Expert Performance. Cambridge: Cambridge University Press (2006). Farrow D et al. Developing Sport Expertise: Researchers and Coaches Put Theory into Practice (2nd ed.). Routledge (2013). Magill RA et al. Motor Learning and Control: Concepts and Applications. McGraw-Hill Education (2016). Enrich the Conversation. Respond to the ideas raised in this text by writing to me@pawelkrotki.com.

The quest for knowledge in natural sciences often leads researchers and practitioners to grapple with the delicate balance between simplicity and complexity. In this series of articles I delve into the various approaches used to study complex phenomena, shedding light on the advantages and limitations of (1) simple–reductionist methods versus (2) more complex–holistic ones. I also explore the concept of uncertainty, a challenge inherent to understanding complex systems and discuss the pitfalls of 'physics envy' – the desire to achieve the precision and mathematical rigor of physics in other scientific fields than those which solely rely on the language of mathematics. Together with imagination, I will try to find analogies from the world of sports and health sciences, through which it will be easier to understand the issues discussed. Drawing from the practical insights, I will also do my best to offer guidance for navigating the complications found, among others in behavioural and exercise research, ultimately emphasizing the importance of striking the right balance: embracing diverse perspectives and acknowledging limitations and uncertainties in the pursuit of understanding. The Dichotomy. "Everything should be made as simple as possible, but not simpler” – Albert Einstein. The essence of comprehensive thinking depends much on our cognitive abilities. One of them is seeing the world without too rigid fixations on contrasts and tensions between the seemingly opposing views of simple vs complex. It emphasizes the need to simplify our understanding, but in a quite flexible way reaching far beyond oversimplification where important details and nuances are lost. Sounds like a paradox? Absolutely! ■ Visual of the ranges of (1) simple and (2) complex approaches used to understand the principles that govern the world around us. Developing a well-rounded understanding in fields such as human behaviour and sports science often requires embracing a complex knowledge and a 'blend' of interdisciplinary methods, diverse perspectives and a balance between reductionist insights and holistic understanding. Striking the Balance. Focusing only on breaking things down into smaller parts might cause us to miss important connections and how everything works together. On the other hand, if we make our explanations too complex, they can become difficult to understand and apply in real-life situations. Both approaches have their merits and drawbacks, and the choice between them often depends on the specific question, available resources, and the desired level of understanding. To exemplify this topic, let’s consider sports rehabilitation: Many clinical guidelines are based on the use of simple and injury-specific exercises that are easy to control and measure. They express a reductionist approach in which ‘the whole’ is broken down into smaller parts, which are a critical aspect of functional improvement. However, if we want the process to become more individualized and sports-specific, it may be worth conducting sporting drills and skill training at the right time of the protocol's timeline. Example of Strength. This type of formative reasoning is also found in many other areas of fitness and health, one of such is strength training: Simple approach might involve a few basic exercises, i.e. squat, deadlift and bench press and a straightforward progression scheme, such as linear periodization. The coach would set a target for the number of set–reps and weight lifted, gradually increasing the load over time. This approach is easy to understand and implement, making it suitable for beginners, injured patients or those with limited resources. However, it may not be optimal for advanced athletes or those with specific needs, as it does not take into account individual differences or different factors that can influence strength development. Complex approach would involve a more comprehensive assessment of the athlete's needs and also individual strengths and weaknesses. This approach might include a detailed biomechanical analysis, movement screening and performance testing to inform exercise selection and program design. The training program can be periodized, with different phases focusing on various aspects of strength development, such as hypertrophy, maximal strength and power training. Advanced techniques based on motor learning principles, accumulation methods and conditioning could be incorporated to optimize progress and minimize the risk of injury. This approach requires greater resources and expertise, making it more suitable for advanced athletes or those with specific performance goals. Imagination of wave as an iconic example of entity classified as complex phenomenon. Practical Commentary. In building our understanding, it can be helpful to start with a (1) simple–reductionist approach to grasp the fundamental concepts and components of a subject. Once a solid foundation is established, we can then transition to more (2) complex–holistic approaches to explore the interactions, context-dependent factors and emergent properties that are often present in intricate phenomena. This progressive learning strategy allows for a deeper and more comprehensive understanding of the subject matter, based on current scientific knowledge, but with consideration that in case of beginner physios and coaches it shouldn’t be learned the other way round. The next part of this series will cover the pros and cons of both ways of gaining understanding, unveiling common biases perpetrated by practitioners in the fields of health- and sport-related subjects. Recommended Reading. Mitchell M. Complexity: A Guided Tour. Oxford University Press (2009). Ladyman J et al. What is a Complex System? European Journal for Philosophy of Science (2013). Plsek PE et al. Complexity Science: The Challenge of Complexity in Health Care. British Medical Journal (2001). Enrich the Conversation. Respond to the ideas raised in this text by writing to me@pawelkrotki.com.

Uporządkowane! Nawigowanie procesem rehabilitacji sportowej łączy w sobie rozwiązania proste tj. kierowanie się wytycznymi ogólnymi oraz środki skomplikowane i twórcze, będące częścią sztuki nauczania i nabywania specjalnych umiejętności sportowych. ​ Ich właściwy dobór powinien wspierać indywidualizację, specyfikę sportu oraz taki zakres metod, które są w zasięgu faktycznych możliwości danej praktyki medycznej. Polega on na stworzeniu popartej wiedzą naukową struktury, która obejmuje niezbędne założenia medycyny sportowej, bezpieczną ścieżkę progresji ćwiczeń, spójną komunikację, podział odpowiedzialności i wspólny dla całego zespołu klinicznego pomiar postępu przy użyciu dostępnej wiedzy i innowacji technologicznych. Proste? Do wspomnianych ogólników warto dodać subiektywne symptomy, które często przeszkadzają, nie pozwalając na poruszanie się bez popełniania błędów i kompensacji. ​ Pomimo tego odbudowa deficytów motorycznych, reorganizacja umiejętności i bezpieczny powrót do sportu są całkowicie realne i możliwe do osiągnięcia, jeśli stosowany protokół oparty jest na modelu kompleksowej rehabilitacji atletycznej . ​ Przeszkodą w realizacji całości jego założeń są częste ograniczenia czasu, sprzętu, technologii, komunikacji, finansów, a także konstruktywnej wiedzy, która tłumaczy hierarchię wdrażania praktycznych rozwiązań treningowych od–A–do–Z. Od A do Z. Struktura rehabilitacji tworzy czytelne ramy postępowania: ​ Stanowi punkt odniesienia dla czasu leczenia po urazie. Ułatwia tłumaczyć deficyty motoryczne na właściwe metody korekcyjne. Włącza w proces samego zawodnika, będącego centralną postacią rehabu. Pozwala przezwyciężać ograniczenia czasu, wyposażenia i rozwiązań high-tech. Upraszcza realizację założeń atletycznych tj. plyometria czy powrót do biegania. Podkreśla znaczenie roli lekarza, fizjoterapeuty, trenera i psychologa sportu. ​ Przede wszystkim zaś uczy porządku, profesjonalizmu, racjonalnego myślenia, praktycznej implementacji rozwiązań, transparentnej dokumentacji medycznej, przystępnej komunikacji, interdyscyplinarnego dzielenia decyzji o powrocie do sportu oraz kontrolowania wyzwań jakie stawia "całościowa" rehabilitacja atletyczna. Wizualizacja przepaści funkcjonalnej między konwencjonalnym modelem rehabilitacji ogólnej, a atletyczną perspektywą późnych etapów: Podgląd Integralny diagram skali bodźca treningowego, obejmująca modele VAS, RIR i RM w odniesieniu do kluczowych etapów rozwoju atletycznego: Podgląd Model postępowania w fazie pooperacyjnej po ACLR i przewidywania poziomu niesprawności z uwzględnieniem kryteriów klinicznych: Podgląd Przykłady zastosowania. Twórz teraz! Nauka tworzenia kompleksowych struktur rehabilitacji atletycznej z możliwością konsultowania swoich prac stanowi nowość i innowację na polskim rynku szkoleń. ​ Chętnie podzielę się swoim +14-letnim doświadczeniem klinicznym w pracy zarówno jako utytułowany fizjoterapeuta oraz trener przygotowania motorycznego, który nie jest wyłącznie "edukatorem", lecz pasjonatem dydaktyki z wieloletnim stażem w sporcie. ​ Pomogę w syntezie prawidłowych (perfekcyjne nie istnieją) aspektów Twojej pracy i nabycia elokwencji w nauczaniu motorycznym, dzięki czemu zasadność treningu stosowanego w rehabilitacji sportowej stanie się dopasowana do Twojej wyjątkowej praktyki klinicznej. Bio Podstawa. Temat Opis Czas Termin Nauka o sporcie w rehabilitacji. Wykład wprowadzający nt. teorii nauk, a w szczególności o relatywnie młodej dziedzinie 'sports science' stosowanej we współczesnej medycynie sportowej, z przykładami wiedzy uniwersalnej, stosowanej, złożonej i praktycznej. 1 h 17.07.2023 Klasyfikacja ruchu człowieka. Systematyka ruchu człowieka wciąż pozostaje jednym z najmniej ścisłych obszarów nauk sportowych. Prelekcja omówi utarte, ogólne i innowacyjne modele klasyfikacji najważniejszych ćwiczeń stosowanych w rehabilitacji. 1.5 h 21.07.2023 Zasady rehabilitacji atletycznej. Od podstaw po wydajność, czyli tzw. 'performance'. Spektrum atletyczne obejmuje ścieżkę rozwoju, tworzącą "kręgosłup" każdego protokołu, który ma za zadanie przygotować zawodnika do bezpiecznego powrotu do sportu. 1.5 h 24.07.2023 Periodyzacja w rehabilitacij. Właściwa periodyzacja wzbogaca rehabilitację o cechy: cykliczności, która umacnia korzystne adaptacje oraz różnorodności, która redukuje monotonię. Stymulacja wzrostu może przebiegać liniowo, falująco i czasem też blokowo. 2 h 18.08.2023 Nauczanie motoryczne. Więcej informacji wkrótce. — Planowany na 2024 Dydaktyka nieliniowa. Więcej informacji wkrótce. — Planowany na 2024 PODSUMOWANIE Orientacyjna objętość czasowa webinarów dla części wstępnej w 2023 roku. 6 h = FRAMEWORK kompleksowego procesu rehabilitacji atletycznej rama dopasowana do Twoich unikalnych realiów pracy — maksymalnie postępowania program zorganizowany w — zyskujący uznanie coraz większe praktyce światowego klinicznej oraz treningu motorycznym . poziomu “ ” to oraz dostępności środków treningowych i technologii sports-science Edukacja i konsultacje. Seria szkoleń adresowana do lekarzy, fizjoterapeutów oraz trenerów, dla których ruch i motoryka człowieka – będące niezastąpionym środkiem usprawniania – wciąż pozostają nieodszyfrowaną (w pełni) enigmą. Program obejmuje różne opcje dostępu do webinarów online, bazy +750 ćwiczeń, komunikatora Slack oraz interaktywnych narzędzi do tworzenia kompleksowych struktur rehabilitacji wraz z możliwością konsultowania swoich indywidualnych programów rehabilitacyjnych. — Rok 2023 kończy realizację większości zagadnień związanych usprawnianiem sportowego kolana po ACLR. Lata następne pozwolą mi skupić się na strukturyzowaniu pozostałych urazów oraz dalszym rozszerzaniu projektu klasyfikowania ruchu człowieka, którym dzielę się z uczestnikami w ramach bazy ćwiczeń. SPRAWDŹ OPCJE Zaufali mi: Opcje uczestnictwa. SAMODZIELNA 950 PLN REJESTRACJA WOLISZ UCZYĆ SIĘ SAMEMU. Nie zależy Ci na powiadomieniach z kolejnego komunikatora. W CENIE: • dostęp do wszystkich live webinarów planowanych na rok 2023 oraz do ich nagrań wraz z prezentacjami PDF. ∗ razem 20 webinarów o objętości ok. 25h dydaktyki pełnej praktycznych rozwiązań złożonych problemów. SPOŁECZNA 1450 PLN REJESTRACJA JESTEŚ ISTOTĄ SPOŁECZNĄ. Zależy Ci na wymianie poglądów i rzeczowej debacie nt. stosowania ćwiczeń w rehabilitacji sportowej. W CENIE: • identyczny dostęp do webinarów jak w przypadku opcji samodzielnej. DODATKOWO: • dostęp do bazy +750 ćwiczeń. • dostęp do komunikatora Slack. • dostęp do poleceń aktualnej literatury w omawianej tematyce. ∗ dostęp do opcji społecznej może zostać ograniczony ze względu na duże zainteresowanie programem. KONSULTACYJNA 2250 PLN REJESTRACJA CHCESZ MIEĆ PEWNOŚĆ. Chcesz stworzyć swój framework rehabilitacji atletycznej, który dostosowany jest do Twoich ulubionych narzędzi i unikalnych zasobów miejsca wykonywania pracy. W CENIE: • wszystko to co w opcji społecznej. DODATKOWO: • 2x 1-godzinne konsultacje, w których przedstawisz pracę swojej struktury rehabilitacji dla danego rodzaju kontuzji i którą wspólnie poddamy (realnej) optymalizacji. ​ ∗ przedłużenie dostępu do programu do końca 2024 wraz z pozytywnym zaliczeniem. • certyfikat ukończenia. Cześć! Ilość zmiennych, które obejmują współczesną rehabilitacja sportowa jest ogromna. ​ Wartości serii–powtórzeń, dobór intensywności względem maksymalnych zdolności siłowych, powtórzeń w rezerwie, zakresu i tempa ruchu czy faz czynności mięśni wyrażają ważną, lecz jedynie analityczną część postępowania ze sportową kontuzją. Na dokładkę dochodzi niepowtarzalny obraz kliniczny każdego pacjenta, który w wyniku realizacji protokołu rehabilitacyjnego poddawany jest złożonym procesom adaptacji strukturalnej i funkcjonalnej. Specyficznym zadaniem ich oddziaływania na nadwyrężony organizm i psychikę sportowca jest powrót do wydajności atletycznej sprzed urazu i ponowne przygotowanie "całego człowieka" do wymagań wyczynu sportowego. Opcje dodatkowe. Usługa Opis Czas Termin Pachwina. Więcej informacji wkrótce. — Planowany na 2024 Staw ramienny. Więcej informacji wkrótce. — Planowany na 2024 Tkanki miękkie. Więcej informacji wkrótce. — Planowany na 2024 FAQ. 01. Czy rehabilitacja potrzebuje cech atletycznych? Konwencjonalne podejście do rehabilitacji ortopedycznej nie obejmuje wszystkich aspektów rozwoju atletycznego. Zawiera ważną część postępowania we wczesnych i środkowych fazach, które są pożyteczne dla bezpiecznego i dającego się zmierzyć postępu funkcjonalnego pacjenta oraz przejrzystej komunikacji wewnątrz zespołu medycznego. Zdarza się jednak, że brakuje jej metod nastawionych na przygotowanie sportowca do takiego powrotu do sportu, który cechuje się minimalnym ryzykiem ponownej kontuzji. 02. Co zatem atletyzm daje rehabilitacji? Chroni przed tendencją przepisywania niedostatecznie intensywnych ćwiczeń, które mogą redukować potencjalne korzyści i przekładać się nie długotrwałe niedotrenowanie. Wypełnia też przepaść, która rozciąga się między wynikami większości protokołów, a wymaganiami powrotu do rywalizacji w jej pełnym wymiarze. By wypełnić tę lukę, niezbędne są takie aspekty treningu, które realizuje się albo pobieżnie albo brakuje na nie czasu i/lub zasobów. Wyraźnym przykładem jest nauczanie plyometrii, powrót do biegania czy trening wydolności. 03. Czym jest struktura rehabilitacji sportowej? To rozplanowany zbiór wszystkich metod, umieszczonych w konkretnych ramach, dzięki czemu cały proces jest trzymany w ryzach. Framework to więcej niż program treningowy – to model wyróżniający się spójnością z wiedzą naukową, ciągłością realizacji praktyki oraz zakończeniem dającym satysfakcjonujące rezultaty. Jest jak mapa, która obejmuje wszystkie możliwe do wykonania w danej praktyce klinicznej zabiegi, ćwiczenia i testy. Pomaga też standaryzować stosowane podejścia, przez co lekarz, fizjoterapeuta i trener rozumieją się lepiej i wspólnymi siłami poprawiają wyniki leczenia. 04. Ile wiedzy klinicznej zawiera szkolenie? Każdy wykład pt. “wytyczne” (guidelines) obejmuje podstawy kliniczne, niezbędne dla bezpiecznego prowadzenia treningu w rehabilitacji sportowej. Tłumaczę je względem prostego podziału faz na wczesną, środkową i późną rehabilitację. Każda z nich opisana jest ponadto czytelnymi kryteriami przejścia, których spełnienie pozwala na wykonanie kroku (a właściwie skoku) milowego na wyższe piętro sprawności. Rozpoznanie opóźnienia lub nadmiernej stagnacji w postępach, pozwala na konsolidację programu – celem doszlifowania braków i/lub wskazanie do konsultacji lekarskiej – celem wykluczenia powikłań opornych na nawet najbardziej twórcze i imponujące ćwiczenia. 05. Czy frameworki mają podstawy naukowe? Frameworki mają głównie podstawy pragmatyczne: mają sprawdzać się w danej konkretnej praktyce i mieścić w zasięgu zdolności sztabów operacyjnych, dostępności sprzętu i przeszkód w “donoszeniu” rehabu do samego końca. Ich częścią jest oczywiście EBP (praktyka oparta na dowodach), a całość treści oparta na jest +100 poleceniach literatury naukowej. Omawiane pojęcia poddawane są syntezie zgodnie z regułą: prawda–prostota–zastosowanie (brzytwa Ockhama) oraz segregowane względem znanego z teorii nauk podziału wiedzy na uniwersalną, stosowaną i innowacyjną. Wpisują się w dodatku w ideę racjonalizacji: używania uproszczeń niezbędnych do skupienia się na kluczowych wyzwaniach i odrzucania zbędnych detali. Struktury, które tworzę, inspirowane są ponadto tymi, których używają referencyjne kliniki sportowe i naszpikowane typowym-dla-mnie pięknym stylem estetycznym, narzędziami utrwalania wiedzy i wysoko-praktycznym kontekstem implementowania skutecznych środków treningowych. 06. Co znajdę w bazie +750 ćwiczeń? Kolekcję ćwiczeń, którymi pracuję na codzień w swojej praktyce. Od kilku lat zbieram je, gromadząc dotychczasowe doświadczenia z BODYWORK®, Mirai i (obecnie) Óptimo. Przesłaniem bazy jest szybkość w dostarczaniu ćwiczeń do pacjentów oraz sens dydaktyczny prowadzenia lekcji online, które nie są przez to suche od teorii, wyrwane z kontekstu i potwornie nudne. Baza stworzona w oparciu o ogólną teorię modelowania (GMT), która ma za zadanie mapowanie, redukcjonizm i rzeczowość w nauczaniu motorycznym. Jest przykładem modelu integralnego, łączącego techniki proste ze złożonymi oraz rozwiązania twórcze, które mogą sprawdzać się w przypadku osób wymagających wysokiej indywidualizacji zabiegów. Baza wyraża pogląd “rozsądku idącego w parze z wyobraźnią” i otwarcie przeciwstawia się szablonowej systematyce ruchu człowieka, która w stopniu znikomym spełnia potrzeby specjalizacji sportowej, różnorodności ruchu czy rozwoju zdolności atletycznych. 07. Czy baza zawiera tylko ćwiczenia na kolano? Nie! Zawiera ćwiczenia na całe ciało, lecz np. te na dolne plecy czy na staw ramienny jeszcze nie zostały jeszcze przeze mnie "ustrukturyzowane". Mieści w sobie stretching medyczny, mobilność ogólną i specjalną, kontrolę motoryczną, ćwiczenia równoważne i perturbacyjne, podstawowe i zaawansowane ćwiczenia siłowe z użyciem maszyn, wolnych ciężarów czy sprawności gimnastycznych, metody akumulacyjne i maksymalne, a także techniki inspirowane olimpijskim podnoszeniem ciężarów i ćwiczenia balistyczne. Znajdziesz w niej także metody rozwoju mocy, drille lokomotoryczne i biegowe, techniki plyometryczne, przykłady ćwiczeń specjalnych, w tym trening okluzyjny i izometryczny na różnych etapach specjalizacji, proste i złożone sposoby testowania, strategie prewencyjne oraz mnóstwo wariacji ćwiczeń. Te ostatnie efektywnie obalają aroganckie przekonanie, że “koło” (w temacie ruchu człowieka) zostało już dawno temu odkryte i tworzą jedną z największych wartości programu. Koniec końców, nic nie weryfikuje rehabilitacji tak bardzo jak poziom oferowanego przez nas ruchu, czyż nie? 08. Co zyskam z konsultacji jeden-na-jeden? Kopa motywacyjnego, by raz-a-dobrze uporządkować swoje postępowanie i zoptymalizować wyniki rehabilitacji. Perspektywa konsultacji sprawi, że usiądziesz do powtórek treści, stworzysz własną strukturę oraz otworzysz się na konstruktywną opinię. Oferowane przeze mnie szkolenie przygotowane jest w oparciu o narzędzia dydaktyczne, które inspirują do studiowania, sukcesywnego wdrażania nowych technik oraz kreatywnego rozwiązywania złożonych problemów. Zależy mi, byś nabył/a sprawność w łączeniu dwóch istotnych podejść: (1) strategii ruchowych – wyrażających zasób słownictwa, których używasz w sztuce prowadzenia treningu z (2) analityczną częścią programowania i periodyzacji – będącą czym na wzór zasad gramatycznych, które warto znać, by “lepić” sensowne zdania. To poprzez nie, tam na sali ćwiczeń, przemawia indywidualny ruch Twojego pacjenta. Wszystko to ostatecznie ma zostać uszyte na miarę Twoich zdolności i repertuaru metod, które są możliwe do zastosowania w Twojej unikalnej praktyce! ACLR. Webinar Opis Czas Termin Struktura od podstaw. Program rehabu dla ACLR pełni modelową rolę dla omawianych w literaturze protokołów konwencjonalnej rehabilitacji pooperacyjnej, dlatego jeśli chcesz usprawnić wyniki swoich procedur, zacznij do 'frameworka' dla kolana. 1 h 21.08.2023 Wytyczne wczesnej fazy. Zalecenia kliniczne dla rehabilitacji w okresie rekonwalescencji i gojenia tkanek z podkreśleniem znaczenia wczesnego i bezpiecznego aktywizowania pacjenta oraz przeciwdziałania inhibicji artrogenicznej i atrofii mięśniowej. 1 h 28.08.2023 Wytyczne środkowej fazy. Zalecenia kliniczne i treningowe w okresie obciążania tkanek, reedukacji zdolności chodu–biegu oraz wprowadzania umiarkowanych obciążeń dla hipertrofii mięśniowej i budowania ogólnej pojemności na trening siłowy. 1 h 4.09.2023 NMES i BFR w rehabilitacji. Praktyczne kompendium wiedzy o pasywnych formach hamujących sprawność we wczesnym okresie pooperacyjnym wraz z bogatą prezentacją ćwiczeń okluzyjnych obejmujących niskie–umiarkowane–wysokie obciążenia. 1.5 h 18.09.2023 Ćwiczenia wczesnej fazy. Encyklopedia ćwiczeń zorientowanych na kontrolę motoryczną, poprawę mobilności oraz wstępne obciążenie, przedstawiona przy użyciu wyposażenia medycznego i w pełnym kontekście topowej kliniki wraz z zastępnikami. 1.5 h 25.09.2023 Ćwiczenia środkowej fazy. Encyklopedia ćwiczeń zorientowanych na metodę trójfazową, mobilność specjalną, kontrolę płaszczyzny czołowej i poprzecznej oraz bezpieczny postęp z metody akumulacyjnej do ciężkiej metody siłowej ≥ 90% · RM. 1.5 h 2.10.2023 Drille lokomocyjne. Zdolności lokomocyjne stanowią ważną część rozwoju kontroli motorycznej, która oparta jest na nauce koordynacji i rytmu, osadzonej w realiach percepcji zewnętrznej, którą warto kształtować ponad zwyczajną korekcję chodu. 1.5 h 11.2023 Powrót do biegania. Na żaden aspekt rehabu nie brakuje tak bardzo czasu i zasobów jak na RTR. Nic nie powoduje też tak wyraźnej "przepaści" między wynikami rehabilitacji a wymaganiami wyczynu sportowego, jak brak programu powrotu do biegania. 1.5 h 11.2023 Ścieżka plyometrii. Ćwiczenia skocznościowe w rehabilitacji tworzą oddzielną ścieżkę progresji, obejmującą wszystkie niemalże fazy protokołu i rozplanowane cykle treningu: od absorpcji, przez sztywność po skoki ciągłe i metodę szokową. 2 h 11.2023 Schematy progresji. Analityczna strona programowania jest piętą achillesową, nie tylko fizjoterapii. W wykładzie tym poznasz proste schematy serii–powtórzeń względem RM oraz użyteczne algorytmy Excel czy zastosowanie języka R+ i chat'u GPT–4. 1 h 11.2023 Testowanie funkcjonalne. Jak ocenić postęp funkcjonalny pacjenta w "środkowym aceelu"? Czy hop–tesy realizować osobno czy integrować z programem? Co ma większe znaczenie – kontrola biomechaniczna czy może wynik w pojemności czasu? 1.5 h 11.2023 Powrót do sportu. Decyzja powrotu do sportu jest wspólnym ustaleniem sztabów wspierających zawodnika i polega na określeniu realnego ryzyka rekontuzji w odniesieniu do wyników funkcjonalnych, dynamometrycznych i zakresu realizacji protokołu. 1 h 12.2023 Scientometryka. O tym jak korzystać z technologii w poszukiwaniu kluczowych deficytów, lecz bez trwonienia ograniczonego czasu i bez wpadania w błąd 'paraliżu analizy' czy 'fizycznej zawiści' (skrajnej wiary w liczby opisujące złożone zachowania). 1.5 h 12.2023 Wytyczne późnej fazy. Zalecenia treningowe i sportowe w okresie rozwoju wydajności, stopniowych ekspozycji na sportowe drille, powrotu do kontaktu i ostatecznie do pełnego treningu ze wskazaniami progresji w treningu zespołowym i indywidualnym. 1.5 h 12.2023 Ćwiczenia późnej fazy. Encyklopedia ćwiczeń dobieranych względem aktualnego profilu atletycznego zawodnika wraz z zaawansowanymi korekcjami nerwowo-mięśniowymi zorientowanymi (najczęściej) na słabą wydajność czynności dynamicznych. 1 h 12.2023 Powrót do wydajności. Powrót do stanu sprzed kontuzji jest celem rehabilitacji atletycznej po ACLR, którą zaleca się kontynuować po zakończeniu fazy późnej, w celu utrwalenia efektów prewencyjnych i redukowania strachu przed ponowną kontuzją. 1 h 12.2023 Perspektywa neuronaukowa. Więcej informacji wkrótce. — Planowany na 2024 Izometria w rehabilitacji. Więcej informacji wkrótce. — Planowany na 2024 Odbudowa wydolności. Więcej informacji wkrótce. — Planowany na 2024 Stretching medyczny. Więcej informacji wkrótce. — Planowany na 2024 PODSUMOWANIE Orientacyjna objętość czasowa webinarów dla części ACLR w 2023 roku. 21 h = 2024. Temat Opis Czas Termin Pachwina. Więcej informacji wkrótce. — Planowany na 2024 Staw ramienny. Więcej informacji wkrótce. — Planowany na 2024 Tkanki miękkie. Więcej informacji wkrótce. — Planowany na 2024

more than just knowledge. Despite the daily support of my patients and athletes, my work as a tutor in fields of movement medicine and strength-skill approach is huge part of my professional life. I share with you main courses in which I teach the utmost effective ways of understanding the complexity of human motor behaviour. ​ My offer is dedicated to all professionals who work with elite and everyday athletes and who seek better outcomes from strength and conditioning and rehab training efforts. courses. Name Description Language Link Rehab Framework Consultations. Educational series of courses in the field of individualised rehabilitation framework design for small and huge facilities applied for different and sport-related injuries and musculoskeletal conditions — now available on-line! English ⦁ Polish Human Movement and Motor Learning. 8-day course that includes the most deliberate approaches that improve human locomotor function: from performance paradigm, through strength-power development to sport-specific drills. Polish Rehab Training Workshops. Series of workshops that teach practical competencies in reaching therapeutic objectives with various musculoskeletal conditions i.e. low back pain, return to sport and cognitive training. Polish Movement Alphabet On-line Course. The most complex introduction into movement and skill-training approach. 9-months deeply practical course is delivered by world-leading on-line platform designed for effective learning. Polish

Sports Rehabilitation Framework Design Consultations. Enroll. Sports ⚗️ applied to rehabilitation creation quantification × nature of movement specificity 🛼 but a way that creativity doesn't pull equals Rep Set %RM PHASIC VBT VAR science in FRAMEWORK YOU through the edge of chaos 🎲 🎨 Feeling weak about putting things together in your Set–Rep, %RM, VBT, RIR, triphasic or movement specificity emphasis while creating comprehensive rehab framework? Are you overwhelmed with human movement variability, no universal design of science-based protocol and unique tech & equipment availability in Your particular facility? No worries, I'm here to help! hey there! Think Complex. Creating a framework of rehabilitation process adjusted to You and Your patients might seem too complicated. Every facility have a unique reality, all of us have our own favourite tools and the conventional protocol-based prescriptions leaves us too often with semi-truths. We all flex our muscles to capture the whole picture, but too often stuck with too many questions and few absolute solutions. From the sketch. The key to success is planning. It happens in front of your desk, not when you rush with imposing daily routines. The secret is to look at the white sheet of paper (or Excel) and transpire it with milestones, introduce thinking-time approach, setup success criteria as well as training and testing tools you are equipped with. As simple as it is, designing a perfect composition is a creative process that's under the infinite threat of countless distractions — there is always something that can be done better, isn’t it? Enroll! Frame 'em all! A structured framework is something like a mind-map tuned to certain kind of injury or post-intervention state, an example of complex model: an approach gaining these days more and more clinical recognition. ​ Strict, but flexible due to different scenarios you may encounter. Based on normative data, but adjusted to the movement of sport destination. Armed with rationale and science-backed knowledge, but build entirely for practical application. Above all, it’s filled with hints you may never read in the conventional textbooks: the key to your individual business of sports rehabilitation . Early ACL Weekdays Create now. Rehab framework courses are series of educational consultations within the creation and synthesis of your individual structures of clinical rehabilitation, movement tools and performance coaching. I am willing to share with you my +10 years clinical expertise as both physio and S&C coach. I will help you with all necessary aspects of your best (perfect doesn’t exist) and fully individual rehabilitation process formulation in means of A-to-Z explanation of exercises, methods and testing blocks done both in the gym and in the sporting context. BIO. Trusted by: Application. ACL SPORTS REHAB Complete framework creation course. ​ 2nd edition: June 2023. Content: Polish / English. At the moment only in Polish. 2000 PLN. Registration form: Application. LBP SPORTS REHAB Complete framework creation course. ​ 1st edition: Summer 2023. More information soon. ACL Sports Rehab Complete Framework Creation Course. 2nd edition: June 2023. Content: Polish / English. At the moment only in Polish. PDF do pobrania . 2000 PLN. Registration form: Rejestracja Upcoming Series. Consultation series are created for physios and S&C coaches working in the field of sports rehab. Individual application with proof of active clinical practice is necessary to enroll to the group of interest. First English-speaking series are planned for summer 2023. If you want to reserve a place in advance or get further info — feel free to contact me directly. All groups have limited no. of participants. Contact